Pergi ke kandungan

Bahasa-bahasa Min Selatan

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Min Selatan
閩南語 / 闽南语
Bàn-lâm-gú
Etnik:Orang Hoklo
Orang Teochew
Taburan
geografi:
Provinsi Fujian; kawasan Chaozhou-Shantou (Chaoshan) dan Semenanjung Leizhou di Guangdong; hujung selatan Zhejiang; kebanyakan kawasan Hainan (kalau bahasa Hainan dilibatkan), kebanyakan kawasan Taiwan serta Pulau Pinang, Melaka, Singapura dan Sumatra
Klasifikasi bahasa:Sino-Tibet
Pembahagian:
ISO 639-3:nan
Linguasphere:79-AAA-j
Glottolog:minn1241[1]
{{{mapalt}}}
  Kawasan bahasa Min Selatan di Tanah Besar China dan Taiwan

Subkumpulan Min Selatan di Tanah Besar China dan Taiwan

Bahasa-bahasa Min Selatan (Cina ringkas: 闽南语Cina tradisional: 閩南語pinyin: Mǐnnán yǔ; secara harfiahnya "bahasa Fujian Selatan"), Minnan (sebutan Mandarin: [mìn.nǎn]) atau Banlam (sebutan Min Selatan: [bàn.ɾám]) merupakan sekumpulan bahasa-bahasa Sinitik yang terkait secara linguistik dan sejarah yang membentuk cabang bahasa Cina Min yang dituturi di Fujian (terutamanya kawasan Minnan), rata-rata keseluruhan Taiwan, Guangdong Timur, Hainan dan Zhejiang Selatan.[2] Dialek-dialek Minnan juga dituturi oleh keturunan diaspora Cina, secara utamanya di Filipina, Indonesia, Malaysia, Singapura, San Francisco, Los Angeles dan Bandar Raya New. Ini ialah cabang Cina Min dengan penutur terbanyak dengan anggaran 48 juta orang penutur pada sekitar 2017–2018.[3]

  1. ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, penyunting (2017). "Min Nan Chinese". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
  2. ^ CAI ZHU, HUANG GUO (1 October 2015). Chinese language. Xiamen: Fujian Education Publishing House. ISBN 978-7533469511.
  3. ^ Bahasa-bahasa Min Selatan di Ethnologue (edisi ke-23, 2020)

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
  • Iûⁿ, Ún-giân. 台語線頂字典 [Taiwanese Hokkien Online Character Dictionary] (dalam bahasa Cina Min Nan dan Cina).