پرش به محتوا

نقطه (نگارش)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
.

نشانه‌های سجاوندی

نقطه (نگارش)
آپاستروف ( ' )
قلاب‌ها (( )، [ ]، { }، < >)
دونقطه ( : )
ویرگول ( ، )
خط فاصله ( ، -، ، ، ، )
سه‌نقطه ( ، ... )
علامت تعجب ( ! )
نقطه ( . )
گیومه ( « » )
علامت سؤال ( ؟ )
علامت گفتاورد ( ‘ ’، “ ” )
نقطه‌ویرگول ( ؛ )
خط مورب ( / )
جدا کننده هزارگان ( ٬ )
جدا کننده اعشار (ممیز) ( ٫ )
جداکنندگان کلمات
فاصله‌ها ( ) () () ( ) () () ()
interpunct ( · )
عمومی
امپرسند ( & )
اَت‌ساین ( @ )
ستاره ( * )
خط اریب وارو ( \ )
گلوله ( )
هشتک/کلاهک ( ^ )
واحد پول عمومی: ( ¤ )
ویژه: ฿، ¢، $، ، ، £، ، ¥، ، ،
daggers ( , )
درجه ( ° )
علامت تعجب برعکس ( ¡ )
علامت سوال برعکس ( ¿ )
نماد عدد/پوند/هشتگ ( # )
numero sign ( )
ordinal indicator (º, ª)
درصد ( %, ‰, )
نشانهٔ پاراگراف ( )
پریم ( )
بند ( § )
مدک ( ~ )
دونقطه ( ¨ )
زیرخط ( _ )
عمودی/پایپ/خط شکسته ( |, ¦
نشان‌های بی‌استفاده
asterism ( )
index/fist ( )
therefore sign ( )
because sign ( )
interrobang ( )
irony mark ( )
lozenge ( )
reference mark ( )

نشانه نقطه

نقطه . یک نشانه از نشانه‌های سجاوندی است که برای موارد زیر به کار می‌رود:[۱]

  • در پایان جمله‌ها به‌جز پرسشی و تعجبی
  • پس از حروف اختصار مثلاً ه‍.ش (هجری شمسی)

نقطه یا دات در موارد مربوط به اینترنت نیز کاربرد دارد؛ مثلاً برای جداکردن دامنه‌های اینترنتی.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. زبان فارسی (۱)، انتشارات چاپ و نشر کتاب‌های درسی، ۱۳۸۶، ص. ص ۲۷