Comments

Το The Quarry είναι ο πνευματικός διάδοχος της Supermassive Games για το Until Dawn, ένα ολοκαίνουργιο 10ωρο παιχνίδι τρόμου που δεν συνδέεται με τον όχι και τόσο μακρινό ξάδερφό του, τη σειρά The Dark Pictures Anthology. Βασίζεται σε μεγάλο βαθμό στην κλασική εφηβική φρίκη, μένοντας κοντά στο μονοπάτι που έκανε το Until Dawn τόσο επιτυχημένο. Επίσης, όπως το Until Dawn, αυτό το μονοπάτι διακλαδίζεται σε διάφορες κατευθύνσεις, αλλάζοντας πολλές φορές κατά μήκος του δρόμου μέχρι να φτάσετε σε ένα από τα 186 μοναδικά φινάλε του. Από τις τρεις ώρες που πέρασα με τα πρώτα τρία Act του, μου θύμιζε συνεχώς τι έκανε το Until Dawn τόσο απολαυστικό και φρέσκο όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά. Ενώ το The Quarry μπορεί να μη βαδίζει τόσο πολύ σε νέο έδαφος, σίγουρα με καθήλωσε με την πανέμορφη κινηματογραφική παρουσίαση και τη συνολική αγάπη για τις ταινίες τρόμου με τις οποίες είναι τόσο ξεκάθαρα ερωτευμένο.

Το The Quarry δείχνει ξεκάθαρα τις επιρροές του: η καλοκαιρινή κατασκήνωση του Friday the 13th, οι έφηβοι εναντίον της τερατώδους φύσης του Cabin in and The Woods, και η αυτογνωσία του Scream που κλείνει το μάτι. Όλα αυτά συμβαίνουν, ενώ οι ηχώ των χορδών μπάντζο του Deliverance ακούγονται από τα δέντρα. Ο χρόνος μου περιελάμβανε εκρήξεις αιματοχυσίας, εγκάρδιες στιγμές μεταξύ χαρακτήρων, και μερικά jump scares. Ποτέ δεν πήρε τον εαυτό του πολύ σοβαρά όμως, κάθε έφερνε σταθερά το γέλιο μέσα στην τόση σφαγή. Ρίξτε μια ματιά στο casting και θα μπορείτε να δείτε τι κάνει εδώ η Supermassive, με λατρεμένους ηθοποιούς τρόμου, όπως ο David Arquette του Scream και ο Ted Raimi του The Evil Dead, να σας καλωσορίζουν στο Hackett’s Quarry Summer Camp.

Μετά από έναν ανησυχητικό και τελικά φρικιαστικό πρόλογο, το Act 1 του The Quarry αρχίζει την τελευταία μέρα της κατασκήνωσης. Όλα τα παιδιά έχουν πάει σπίτι και μόνο οι σύμβουλοι και ο κύριος Χάκετ του Αρκέτ παραμένουν. Αλλάζετε μεταξύ του ελέγχου εννέα διαφορετικών συμβούλων καθώς περνούν τις επόμενες δύο ώρες προετοιμάζοντας ένα τελευταίο μεγάλο πάρτι το βράδυ πριν πάνε σπίτι. Τι μπορεί να πάει στραβά; Αναπόφευκτα, πολλά. Δε θα χαλάσω το σοκ εδώ αλλά να είστε σίγουροι ότι υπάρχουν περισσότερες από μία απειλές που πρέπει να προσέχετε. Έχω δει στιγμές από τρομακτικά υπερφυσικά πράγματα, κάποιου είδους βρομερά θηρία, και ένα πλάσμα που δεν έχω ιδέα πώς να περιγράψω που εμφανίστηκε στο τέλος του παιχνιδιού μου. Πλέον φυσικά, το πιο επικίνδυνο παιχνίδι - ο άνθρωπος. Μην ξεχνάμε, είναι περίοδος κυνηγιού...

Είναι δύσκολο να μην παρατηρήσετε την εκπληκτική κινηματογραφία όταν παίζετε το The Quarry, το οποίο είναι χωρίς αμφιβολία ένα γραφικό και καλλιτεχνικό βήμα πάνω από το Until Dawn. Χρησιμοποιεί την παλαιά αναγεννησιακή τεχνική chiaroscuro, η οποία χρησιμοποιεί περιοχές υψηλής αντίθεσης φωτός και σκότους για να επιτρέψει απρόσμενες εκπλήξεις να ξεσπάσουν από έντονα σκιασμένες περιοχές. Αυτό θα το έχετε δει σε κάθε είδους ταινία τρόμου, από παλιά κλασικά όπως το The Cabinet of Dr. Caligari μέχρι σύγχρονες ταινίες όπως το IT του 2017 . Η τεχνική χρησιμοποιείται τέλεια στον πρόλογο, όταν ένας εντελώς ανατριχιαστικός μπάτσος που παίζει ο Raimi εμφανίζεται από το σκοτάδι για να τρομάξει ένα ζευγάρι λουσμένο στο παρήγορο φως του αυτοκινήτου τους.

Αυτή η εντυπωσιακή τεχνική φροντίδα δεν είναι μόνο στον φωτισμό, όμως. Η βελτιωμένη χρήση της κάμερας κάνει το The Quarry να μοιάζει με το πιο κινηματογραφικό παιχνίδι της Supermassive. Οι σφιχτές, κλειστοφοβικές ράμπες πλαισίωσης ανεβάζουν την ένταση, που λειτουργούν χέρι-χέρι με τα εξαιρετικά λεπτομερή animations προσώπου που καταγράφονται στο Digital Domain, την εταιρεία οπτικών εφέ πίσω από τον Thanos του MCU. Δεν είναι μόνο ένα πραγματικό βήμα μπροστά από το Until Dawn, αλλά σίγουρα μερικά από τα πιο εντυπωσιακά animations που έχω δει ποτέ σε ένα παιχνίδι. Φέρνουν πραγματικά τους χαρακτήρες στη ζωή... πριν επιλέξεις να τους προκαλέσεις γρήγορα το θάνατο, δηλαδή. Αυτές οι απώλειες δε θα σήμαιναν σχεδόν τίποτα, χωρίς πρώτα να γνωρίσετε τους εννέα playable πρωταγωνιστές. Εδώ είναι που τα δύο πρώτα κεφάλαια του παιχνιδιού ξοδεύουν μεγάλο μέρος της εστίασής τους - αναπτύσσοντας δεσμούς μεταξύ καθενός από τους συμβούλους της κατασκήνωσης και, κυρίως, με τον παίκτη.

Υπάρχει ένα κλασικό μείγμα εφηβικών αρχέτυπων τρόμου που βρίσκονται μέσα στην ομάδα. Ο Τζέικομπ ο αθλητής με την υπεραυτοπεποίθηση, η Έμμα το εξωστρεφές ρομαντικό ενδιαφέρον, και ο Ντίλαν ο νευρικός εκκεντρικός. Μερικές φορές μοιάζουν σαν καρικατούρες, αλλά με κάθε ειλικρίνεια, αυτό θέλει να κάνει η Supermassive - μια διασκεδαστική ωδή στη φρίκη που παραδίδεται με γέλιο. Υπάρχουν δυνατές ερμηνίες σε όλη τη διάρκεια, με ένα εντυπωσιακό σύνολο καθιερωμένων αστεριών και επερχόμενα ταλέντα. Πρώτα πρώτα ξεχωρίζουν ο Justice Smith του Detective Pikachu, η Ariel Winter του Modern Family, και η επιλογή μου από το τσούρμο, Brenda Song, ως η χαρισματική και ανυπόληπτη ηγέτιδα της ομάδας, Κέιτλιν.

Η σωστή επιλογή όλων αυτών των χαρακτήρων είναι ζωτικής σημασίας σε ένα παιχνίδι όπως αυτό, αλλά η χαρά είναι ότι ακόμα κι αν δεν τα πάτε καλά μαζί τους, μπορείτε να απολαύσετε να τους σερβίρετε με τόσο νόστιμο θάνατο όσο επιθυμείτε. Ενώ όλες οι επιλογές που έκανα κατά την έναρξη των δύο πράξεων δεν οδήγησαν σε κανένα θάνατο, ο σκηνοθέτης, Will Byles, με διαβεβαίωσε ότι υπάρχουν πολλοί, πολλοί για να δούμε. Η επιλογή είναι πραγματικά το όνομα του παιχνιδιού όμως. Παίξε με σύνεση και θα μπορούσες να αφήσεις το Hackett’s Quarry με τους εννέα χαρακτήρες σου ζωντανούς, αλλά αν με ρωτήσεις, πού είναι η διασκέδαση σε αυτό; Μια ωραία πινελιά αφήγησης είναι ένα podcast εντός του παιχνιδιού που φιλοξενείται από χαρακτήρες που παίζουν οι Emily και Murph του CollegeHumor. Ανάλογα με το συγκεκριμένο τέλος που παίρνετε, το επεισόδιο που παίζει πάνω από τον επίλογο θα διαφέρει ανάλογα.

Για όσους είναι εξοικειωμένοι με το Until Dawn, η εμπειρία παιχνιδιού δεν κρύβει δικές της εκπλήξεις. Τμήματα εξερεύνησης για τη συλλογή στοιχείων επισημαίνονται με συνομιλίες και επιλογές διαλόγου που μπορούν τόσο διακριτικά όσο και απροκάλυπτα να αλλάξουν την ιστορία. Σε τεταμένες καταστάσεις, τα quick-time events εμφανίζονται μερικές φορές, αλλά αυτά είναι συχνά μια δοκιμή αντιδράσεων από ό, τι είναι μια άλλη επιλογή που πρέπει να γίνει. Ίσως, θέλεις να αφήσεις σκόπιμα κάποιον να χτυπήσει το κεφάλι του σε ένα δέντρο για να δεις τι θα συμβεί; Όπως πάντα, το Quarry θα αντιδράσει ανάλογα.

Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν πραγματικά λάθος αποφάσεις, μόνο αυτές που μοιάζουν πιο ευχάριστες ή ευεργετικές για την ιστορία για εσάς εκείνη τη στιγμή. Μέχρι στιγμής, οι καλύτερες ήταν επιλογές που φαίνονταν ασήμαντες, αλλά αναπόφευκτα θα οδηγήσουν στο τέλος του χρόνου κάποιου. Για παράδειγμα, επέλεξα να κατέβω από μια σκάλα νωρίς για να μη συμβεί τίποτα σημαντικό εκτός από το να ειδοποιηθώ ότι η σκάλα είναι κοντά στο να πέσει από τον τοίχο. Ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων σε όποιον σκότωσα κατά λάθος κάνοντας αυτήν την επιλογή.

Πέρα από τις βελτιώσεις της στην αφήγηση και την κινηματογραφική παρουσίαση και το choice-based storytelling, η Supermassive κάνει επιπλέον βήματα για να κάνει το παιχνίδι όσο το δυνατόν πιο προσιτή εμπειρία αυτή τη φορά. Ένα παράδειγμα αυτού είναι ότι τα QTE είναι πλέον απλές κινήσεις του αναλογικού μοχλού αντί για πατήματα face button, έτσι ώστε οι παίκτες που δεν είναι εξοικειωμένοι με τα χειριστήρια δε θα παλεύουν να βρουν το σωστό κουμπί. Υπέροχα animated tutorials του 1950 είναι διαθέσιμα για κάθε mechanic του παιχνιδιού, τα οποία αφηγείται κατάλληλα ο πιο σημαντικός μιμητής του Rod Serling στον κόσμο.

Στην περίεργη περίπτωση που θα έρθετε αντιμέτωποι με μάχη, απαιτείται ελάχιστη ακρίβεια όταν στοχεύετε ένα όπλο, με μια μεγάλη δέσμη φακού να αντικαθιστά ένα μικρό reticle. Για τους παίκτες που δε θέλουν να ριχθούν στη μάχης, υπάρχει η επιλογή να τις απενεργοποιήσετε εντελώς και να τις αφήσετε να παίξουν αυτόματα. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί για κάθε πτυχή του παιχνιδιού, που κυμαίνονται από quick-time events μέχρι εξερεύνηση. Όλοι αυτοί οι διαφορετικοί μηχανισμοί του παιχνιδιού μπορούν να ενεργοποιηθούν ή να απενεργοποιηθούν κατά την έναρξη τηου playthrough σας για να τις προσαρμόσετε ειδικά στις προτιμήσεις και τις ικανότητές σας.

Στην πραγματικότητα, αν το μόνο που ψάχνετε είναι να κατεβάσετε εντελώς το χειριστήριο και να παρακολουθήσετε τη δράση, υπάρχει ακόμη και η λειτουργία Movie Mode. Αυτό ουσιαστικά σας επιτρέπει να προκαθορίσετε τη συμπεριφορά καθενός από τους εννέα χαρακτήρες στην αρχή της ιστορίας προτού την παρακολουθήσετε να ξεδιπλώνεται. Θα είναι προσεκτικοί ή σίγουροι; Ευγενικοί ή απόμακροι; Οι δυνατότητες είναι πολυάριθμες και θα προχωρήσουμε σε αυτά τα συστήματα με περισσότερες λεπτομέρειες αργότερα αυτό το μήνα ως μέρος του IGN First.

Τρεις ώρες με το The Quarry μου έδωσαν ακριβώς αυτό που περίμενα από έναν πνευματικό διάδοχο στο Until Dawn. Μηχανικά, δεν έχει αλλάξει πολύ στα επτά χρόνια που έχουν περάσει από τότε που ο Ράμι Μάλεκ μας φρίκαρε όλους. Αυτό εξακολουθεί να είναι μια «διαδραστική ταινία» και η Supermassive δεν απολογείται γι' αυτό. Η αγάπη για δεκαετίες ταινιών τρόμου είναι προφανής, και το βασικό αλλά αποτελεσματικό gameplay των συχνών σκληρών αποφάσεων είναι ιδανικό για το είδος. Μπορεί να κάνετε μόνο ένα σημαντικό πάτημα κουμπιού κάθε λίγα λεπτά, αλλά το καθένα έχει ένα τεράστιο βάρος. Είναι ακόμα δύσκολο να γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι επιπτώσεις, είτε αμέσως είτε έξι ώρες αργότερα. Είναι αυτό το αργό χτίσιμο της έντασης και η ξαφνική απελευθέρωση ενθουσιασμού που κάνει μια μεγάλη ταινία τρόμου, και ένα πολλά υποσχόμενο σημάδι ότι το The Quarry κατευθύνεται προς τη σωστή κατεύθυνση.