M3GAN - Review

Ο σεναριογράφος και παραγωγός του Conjuring Universe και των ταινιών “Saw” συγγράφει συνεργατικά με την Akela Cooper (“Malignant”(2021)) έναν νέο κινηματογραφικό εφιάλτη. To “M3GAN” -με την υπογραφή του James Wan στο σενάριο και την εκτέλεση παραγωγής- έρχεται για να μας στοιχειώσει συστήνοντας μας στην επώνυμη κούκλα και επιδεικνύοντάς μας τη σατανική δύναμη της τεχνητής νοημοσύνης.

Η Gemma είναι μια επιτυχημένη μηχανικός ρομποτικής που αναγκάζεται να αναλάβει την κηδεμονία της 8χρονης ανιψιάς της, Cady, όταν η αδερφή της και ο γαμπρός της πέφτουν θύματα ενός θανάσιμου τροχαίου. Η Gemma δυσκολεύεται να προσαρμοστεί στην καινούρια της καθημερινότητα και να συνδεθεί με την ανιψιά της ενώ οι νέες της ευθύνες την πνίγουν. Έτσι θα βρει την αφορμή να τελειοποιήσει τη M3gan, μια ρομποτική κούκλα με τεχνητή νοημοσύνη, ικανή να παρέχει όλη την απαραίτητη φροντίδα που ένα μικρό παιδί μπορεί να χρειάζεται. Καθώς η Gemma τεστάρει την κούκλα πάνω στην ανιψιά της προκειμένου να τη βγάλει στην αγορά, η M3gan θα αναπτύξει έναν ιδιαίτερο δεσμό με την Cady, και σιγά σιγά θα αρχίσει να γίνεται όλο και πιο επιθετική για να προφυλάξει την προστατευόμενή της από πιθανές απειλές.

Το concept της σατανικής κούκλας υλοποιείται τόσο συχνά στην παραγωγή ταινιών τρόμου που θα μπορούσε να αποτελέσει κινηματογραφικό είδος από μόνο του. Το ”M3gan” υιοθετεί το συγκεκριμένο concept ακολουθώντας αναπόφευκτα όλους τους κανόνες και τις συμβάσεις που συνεπάγονται με αυτό. Έχοντας όλα τα χαρτιά της ανοιχτά από την αρχή, χωρίς ανατροπές και κρυφές πτυχές στην πλοκή της μιας και οι δολοφονικές διαθέσεις της M3gan είναι ξεκάθαρες από πολύ νωρίς, η ταινία θα μας πει μια γνώριμη ιστορία, που δομικά δεν διαφοροποιείται καθόλου από το εδραιωμένο μοντέλο του είδους συστήνοντας μας όλους τους χαρακτήρες στην αρχή και ακολουθώντας την κλιμακωτή μεταστροφή της συμπεριφοράς της M3gan στη συνέχεια. Οι ιδέες που συνθέτουν την υπόθεσή της, αν και έχουν μια πιο προσγειωμένη και εκσυγχρονισμένη τάση τοποθετώντας τη ρίζα του κακού σε ένα λογισμικό και όχι σε ένα υπερφυσικό δαιμόνιο, παραμένουν κόπιες παλαιότερων ανταγωνιστών, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα το “Child’s Play”(2019).

Βάζοντας στην άκρη την έλλειψη δημιουργικότητας που σαφώς χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές του, το “M3gan” είναι μια αξιόλογη παραγωγή που προσφέρει απλόχερα στον horror θεατή τη βία, τη φρίκη αλλά και το χιούμορ που χρειάζεται για να διασκεδάσει. Οι δημιουργοί, συμφιλιωμένοι με το γεγονός πως δεν πρωτοπορούν και απλά παράγουν ένα φιλμ που εφαρμόζει μια δοκιμασμένη και πετυχημένη ιδέα, ενδίδουν σε όλα τα κλισέ με έναν τρόπο που μοιάζει εσκεμμένος και χιουμοριστικός. Το αποτέλεσμα είναι τόσο ειλικρινές όσο προβλέψιμο -από το πρώτο λεπτό μέχρι και το τελευταίο- αποτελώντας μια ένοχη απόλαυση για τους λάτρεις που είδους χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.

H Allison Williams (“The Perfection”(2018),“Get Out”(2017)) που αργά μα σταθερά εδραιώνεται ως μια εμβληματική πρωταγωνίστρια ταινιών τρόμου, αναλαμβάνει τον ρόλο της Gemma, μιας ευφυούς πρωταγωνίστριας που προδίδεται από το ίδιο της το δημιούργημα. Η Williams είναι παρατηρητική και έξυπνη ώστε να μας πείσει πως το δολοφονικό ξέσπασμα της M3gan ήταν αναπόφευκτο και προδιαγεγραμμένο και όχι απόρροια της δικής της αφέλειας και απροσεξίας, περνώντας έτσι το αίσθημα της απόγνωσης και της απελπισίας στον θεατή. Η Violet McGraw ως Cady είναι εξίσου χαρισματική και αποτυπώνει πειστικά την ψυχική κατάσταση ενός παιδιού που ξαφνικά μένει ορφανό και προσπαθεί να διαχειριστεί τις μεταβολές του κόσμου γύρω του που τόσο γρήγορα συμβαίνουν, δικαιολογώντας την ισχυρή προσκόλλησή της στη M3gan.